Propozycje zajęć na środę 29.04.200 r.

Z czego słynie Polska?

Zadanie 1

Biało-czerwone motylki Agnieszka Filipkowska

Kiedy za oknem pełnią kolorów zaczęła rozkwitać wiosna, w grupie Motylków zrobiło się biało– czerwono. Wykonane przez przedszkolaki małe dwukolorowe flagi ozdobiły półkę w kąciku czytelniczym, a na korkowej tablicy zakwitły – niczym dorodne kwiaty – biało–czerwone kotyliony z kartonu i bibuły. Zostały jeszcze do wycięcia proporczyki, które miały zawisnąć nad oknami. Dzieci pracowały dzielnie nad ozdobieniem sali na majowe święto.

– Proszę pani, bo Antek się przezywa – krzyknął nagle Julek, wskazując na kolegę. – On mówi, że ja jestem patriota! Pani Marta odłożyła na chwilę papier i nożyczki, spojrzała na chłopców z uśmiechem i łagodnym głosem zwróciła się do dzieci: – Julku, poczułeś się urażony? – Chłopiec kiwnął głową. – Zupełnie niepotrzebnie, bo bycie patriotą to żaden wstyd, wręcz przeciwnie. A ty, Antku, wiesz, co oznacza słowo, którego użyłeś? – Yyyy… no… chyba nie… – wybąkał zawstydzony Antek.

– Ja wiem! – krzyknęła Julka. – Moja babcia zawsze powtarza, że jej dziadek, czyli mój prapradziadek był patriotą, bo walczył na wojnie. I dostał medal, prawdziwy! On już nie żyje, ale widziałam w albumie jego zdjęcia w mundurze. – Możesz być dumna z takiego prapradziadka, Julciu – przyznała pani Marta.

– Rzeczywiście, wygląda na to, że był patriotą, czyli kimś, kto kocha swój kraj, swoją ojczyznę, i dba o nią tak bardzo, że jest gotów zaryzykować dla niej życie, jeśli to konieczne. Julek, zajęty wprawdzie przyklejaniem białych i czerwonych trójkątów do długiej tasiemki, słuchał w skupieniu toczącej się rozmowy i nie bez żalu wywnioskował z niej, że wcale nie zasłużył na rzucone przez Antka przezwisko. – A jak ja nie chcę zostać żołnierzem, tylko lekarzem, to nie mogę być tym, no… patriotą, proszę pani? – spytał, nie kryjąc rozczarowania. – Ależ oczywiście, że możesz – zapewniła pani Marta.

– Patriota nie musi koniecznie walczyć na wojnie. Teraz, w czasach pokoju, możemy okazywać swój szacunek dla ojczyzny w inny sposób. Na przykład lekarz, wykonując swój zawód, służy krajowi, bo dba o zdrowie jego obywateli. – To tak jak moja mama! Ona leczy ludziom oczy – pochwaliła się Marysia.

– Rzeczywiście, lekarz to ważny zawód. Ale to, co powiedziałam, dotyczy tak naprawdę każdego, kto dobrze wykonuje swoją pracę. Może to być policjant, nauczyciel, artysta czy kasjer w sklepie. Nawet wy, będąc jeszcze dziećmi, możecie zachowywać się patriotycznie. Można powiedzieć, że Polska jest naszym wspólnym domem, a Polacy – rodziną, a jak można dbać o dom i rodzinę? – spytała wychowawczyni. – Na przykład można sprzątać po sobie i nie bałaganić – zaproponowała nieśmiało Tereska. – Masz rację, Teresko – przyznała pani. – To bardzo ważne, żeby dbać o środowisko, nie zaśmiecać go i troszczyć się o nasze wspólne otoczenie. – I jeszcze można się starać nie psuć różnych rzeczy – dodał Antek. – Tak, Antku, trzeba korzystać z tego co wspólne w taki sposób, żeby tego nie niszczyć. Place zabaw, parki, autobusy i tramwaje, a także przedszkole, w którym teraz jesteśmy, należą do nas wszystkich. Dlatego kiedy ktoś je niszczy, wszyscy tracimy. – Proszę pani, a ja dostałam od babci taką książkę o Polsce z białym orłem na okładce – wtrąciła nagle Julia. – I tata mi ją czyta. Tam jest na przykład napisane, że najdłuższa rzeka Polski to Wisła. I że stolicą jest Warszawa, i jeszcze było coś o Krakowie… i dużo innych informacji, ale jeszcze nie wszystko pamiętam. I tata mówi, że tam są rzeczy, które każdy Polak powinien wiedzieć. – Twój tata ma rację, warto poznawać własny kraj oraz jego historię i kulturę – przyznała nauczycielka. – To coś, co każdy z was już teraz może zacząć robić. Zresztą częściowo robimy to razem tu, w przedszkolu. I spójrzcie, co nam się udało stworzyć. Wycięte przez dzieci proporczyki zostały przyklejone do mocnej złotej tasiemki i tworzyły piękny biało–czerwony łańcuch. Nadszedł czas, by ozdobić nim ramy okienne. Pan Marek, przedszkolny konserwator, przyniósł drabinę i pomógł w zamocowaniu dekoracji. – No, no! Nieźle żeście się napracowali, mali patrioci! – rzekł z uznaniem, patrząc z góry na pięknie przystrojoną salę. – Widzicie, wywieszanie flagi w święta narodowe to dla innych znak, że ojczyzna jest dla was ważna – skomentowała pani Marta. – W ten sposób też można pokazać swój patriotyzm. Pod koniec dnia dzieci mogły zabrać zrobione przez siebie chorągiewki do domów. Julek włożył swoją do kubeczka i postawił ją na parapecie w dużym pokoju. W czasie zabawy co jakiś czas zerkał na nią z dumą. A kiedy tata wrócił z pracy, chłopiec natychmiast pobiegł oznajmić mu z pewną siebie miną: – Wiesz, tato, jeśli chcesz, możesz zostać patriotą, tak jak ja. To naprawdę nic trudnego.

Rodzic zadaje dziecku pytania:

Co oznacza patriotyzm? Jak wy pokazujecie, że jesteście patriotami?

Na koniec zadaje zagadkę:

Może kiedyś podróżować będziesz mógł po świecie, Tyle jest ciekawych krajów do zwiedzenia przecież. Ale jedno miejsce domem na zawsze zostanie, Miejsce, gdzie się urodziłeś. Jak mówimy na nie?

Zadanie 2

Obejrzyj filmik i odpowiedz na pytania, które są już tam zawarte.

Zadanie 3

„Z czego słynie Polska?” – burza mózgów.

Dzieci wymieniają, z czego ich zdaniem słynnie Polska. Rodzic wyjaśnia, że np. Francja słynie z wieży Eiffla, serów, malarzy, pisarzy; Szwajcaria – z zegarków, czekolady, Niemcy słyną z samochodów, piwa, kiełbasy.

A z czego słynie Polska? Odpowiedz na pytanie. A to kilka pomysłów.

–Rysy – najwyższy szczyt Polski

– Wisła – najdłuższa rzeka Polski

–Pałac Kultury i Nauki – Najwyższy budynek w Polsce

– Robert Lewandowski – piłkarz reprezentacji Polski

Sławni Polacy: Mikołaj Kopernik, Jan Paweł II, Julian Tuwim, Jan Brzechwa, Adam Mickiewicz, Lech Wałęsa, Fryderyk Chopin, Robert Kubica, Adam Małysz, Kamil Stoch, Justyna Kowalczyk, Wisława Szymborska, Lech Wałęsa.

A może coś do jedzenia : oscypki, kotlet schabowy, bigos, pierogi, gołąbki

Zadanie 4

„Kochamy i szanujemy Polskę” – wykonanie plakatu.

Rodzic udostępnia dziecku kartkę a4. Na kartce rodzic lub dziecko rysuje flamastrem ogromne serce jako symbol miłości do Polski. Nad sercem dziecko wykonuje napis „Kocham i szanuję Polskę”. Wycina pojedyncze literki z kolorowych czasopism i przykleja je nad sercem, tak by utworzyły napis. Następnie maluje farbami jedną ze swoich dłoni w barwy narodowe (tak jak flagę) i odbijają dłoń w środku narysowanego serca, co stanowi symbol zgadzania się z hasłem zapisanym u góry. Odbitą dłoń dziecko podpisuje swoim imieniem samodzielnie lub przy pomocy rodzica.

Wszystkie przesłane plakaty, umieścimy na 1 dużym zdjęciu i będzie to nasza wspólna praca na odległość.

Zadanie 5

„Patriotyczny quiz” – wybieranie zachowań patriotycznych spośród innych.

Rodzic wymienia różne zachowania, zadaniem dziecka jest wybrać prawidłowe, za pomocą wykonanych kartek TAK / NIE , które wskazują na zachowania patrioty. Można też tylko odpowiadać TAK lub NIE, na zadane pytania.

Przykłady zachowań:

– Znam symbole narodowe.

– Potrafi ę zaśpiewać hymn.

– Gdy słyszę hymn, tańczę.

– Wybieram towary produkowane w Polsce.

– Znam i zwiedzam zabytki w Polsce.

– Podczas świąt narodowych wywieszam flagę.

– Bawię się godłem i rysuję po nim.

– Kibicuję Polskim reprezentacjom sportowym.

– Uczę się o historii naszego kraju.

– Zawieszam szalik z napisem Polska i godłem bałwanowi zimą.

Gdy dziecko zadecyduje, że zachowanie nie jest patriotyczne, wyjaśnia, dlaczego tak sądzi.