Propozycja zajęć 14-18.04 W gospodarstwie

Propozycja zajęć 14-18.04.

Temat przewodni: W gospodarstwie

Cele:
-wzbogacanie słownictwa,
-kształcenie umiejętności przeliczania,
-zapoznanie z piosenką „Dziadek fajną farmę miał”
-kształtowanie wyobraźni poprzez naśladowanie zwierząt mieszkających w gospodarstwie,
– kształtowanie sprawności ogólnej,
-rozwijanie poczucia rytmu
– rozwijanie zasobu umiejętności, a przy tym techniki ruchów
-utrwalenie położenia przedmiotu w przestrzeni: na, pod, za, obok.
-utrwalenie pojęcia para

1. „W gospodarstwie wiejskim” słuchanie wiersza J. Myślińskiej -rozmowa w oparciu o wiersz oraz obrazki, rodzic zadaje pytania: Co to jest gospodarstwo wiejskie? Jakie zwierzątka wystąpiły w wierszu? Jakie inne zwierzątka znasz, które mieszkają na wsi?

2. „Zagroda wiejska” przeliczanie zwierzątek- Rodzic ponownie czyta wiersz, dziecko w trakcie czytania umieszcza w zagrodzie (hula-hop, szarfa, tasiemka, pojemnik) odpowiednią ilość zwierząt. Porównywanie, których zwierząt jest najwięcej, najmniej, przeliczanie. Za zwierzątka mogą wam posłużyć te gumowe, lub nakrętki, klocki-co mamy, to wykorzystujemy.

3. „Wiejskie zwierzęta” lepienie z plasteliny dowolnego zwierzątka
Można zaczerpnąć inspiracje ze strony :
http://www.kreatywniewdomu.pl/2016/06/plastelinowe-love-zwierzaki-z-farmy.html

4.  Piosenka „Dziadek fajną farmę miał” wspólne śpiewanie piosenki
https://www.youtube.com/watch?v=30nw6AtuGiQ

5. „Kurka” – zabawa z tekstem Joanny Myślińskiej i Iwony Mojsak (masażyk).


6. „Zwierzęta mieszkające na wsi” zagadki słowno-obrazkowe

Siadamy z dziećmi na dywanie, przy stoliku. Na środku leżą obrazki przedstawiające zwierzęta mieszkające na wsi ( można pokazać na komputerze, tak aby były widoczne wszystkie naraz). Rodzic czyta zagadkę a zadaniem dziecka jest wskazać odpowiedni obrazek ze zwierzątkiem.

Jestem różowa,
tłusta i kwiczę,
kiedy w chlewiku
zapasy ćwiczę.
(świnia)

Ptak jest ze mnie kolorowy
i gulgotać wciąż gotowy.
(indyk)

Ma skrzydełka dwa,
mówi: kwa, kwa, kwa.
 (kaczuszka)

 Spotkasz go w stajni albo zagrodzie,
a jego ogon zawsze jest w modzie.
(koń)

Mogę, gdy zechcę,
dać dla człowieka
nawet wiaderko pysznego mleka.
 (krowa)

Za każde jajko,
małe i duże, podziękuj,
proszę, gdaczącej…
(kurze)

Jestem biała, jak wąż syczę,
tyle razy, że nie zliczę
i lubię chodzić gęsiego
czy wiesz kim jestem, kolego?
(gęś)

Mam na sobie same loczki,
futro białe jak obłoczki,
a gdy czegoś mi się chce
 mówię tylko: me, me, me.
 (owca)

Rodzic czyta zagadkę- dziecko rysuje rozwiązanie

7. „Gdzie jest kaczuszka?”- zabawa dydaktyczna. Rodzic umieszcza kaczuszkę (lub dowolną maskotkę) np. na krzesełku, pod stolikiem, obok lampki, w misce, pod łóżkiem. Zadaniem dziecka jest określenie położenia kaczuszki.

8.  Wyszukiwanie par i nazywanie rodziców i ich dzieci:

kura – kurczątko
krowa- cielątko
koza – koźlątko
klacz – źrebiątko
kaczka – kaczątko.

Zadania dla chętnych:
1. „Liczymy zwierzątka” karta pracy, s. 8.
2. „Zwierzęta i ich dzieci” karta pracy, s.9.
3. Kolorowanie wiejskich zwierzątek farbami  lub wydzieranka z papieru.
4. Układanie puzzli lub obrazków zwierzątek pociętych przez rodzica na 5-6 kawałków (w zależności od umiejętności dzieci można pociąć obrazek na mniej lub więcej części)

Zabawy ruchowe:

-„Klaśnij, tupnij, podskocz” zabawa matematyczno-ruchowa. Dzieci poruszają się po pokoju. Rodzic trzyma kostkę. Na sygnał słowny  rodzica dziecko zatrzymuje się i rzucamy kostką, a dziecko wykonuje polecenia: – Klaśnij tyle razy ile jest oczek na kostce. – Tupnij tyle razy ile jest oczek na kostce. – Podskocz tyle razy ile jest oczek na kostce.

-„Zwierzęta” – zabawa ruchowa naśladowcza. Rodzic trzyma w dłoniach obrazki ze zwierzętami np. pies, kot, koń krowa, owca, kura, kaczka, gęś, indyk, koza. Dziecko stoi w luźnej rozsypce twarzą do nas.  Rodzic pokazuje obrazek z narysowanym zwierzątkiem lub mówi nazwę zwierzątka. Dzieci przemieszczają się po pokoju naśladując pokazane zwierzątko i wydają odpowiednie dźwięki.

-„Konik na biegunach” Dzieci kładą się na brzuchu, łapią się za stopy i tworzą „kołyskę”. Poruszają się w przód i w tył.

Aleksandra Otkała