Witamy wszystkich bardzo serdeczne to kolejny tydzień propozycji zadań dla dzieci. Przez cały tydzień dzieci będą poznawać zwierzęta małe i duże. Dzieci z Państwa pomocą dowiedzą w tym tygodniu na temat zwierząt żyjących na świecie, poznają zwierzęta żyjące w zoo, poszerzą wiedzę na temat polskich parków narodowych i ich mieszkańców, dowiedzą się co to jest łańcuch pokarmowy i poznają jego ogniwa, poszerzą wiedzę o wilkach oraz poznają zwierzęta aktywne w dzień i w nocy, poszerzą wiedzę na temat nietoperzy.
„Powitanie dzikich zwierząt” – zabawa dźwiękonaśladowcza. Dziecko naśladuje dźwięki wydawane przez wybrane dzikie zwierzęta. Rodzic powtarza dźwięk wydany przez dziecko, a następnie dodaje swój.
Zestaw ćwiczeń gimnastycznych – szybkie reagowanie ruchem na muzykę:
1. „Wesołe powitanie jeża” – dziecko siedzi skulone, udając śpiącego jeża. Rodzic śpiewa imię dziecka. Dziecko wstaje, przeciąga się i wykonuje zabawną figurę. Następnie dziecko śpiewa imię mamy lub/i taty lub rodzeństwa.
2. „Ruszamy do zoo” – Na hasło rodzica ruszają i śpiewają piosenkę Jedzie pociąg z daleka. Zatrzymują się a rodzic mówi nazwę zwierzęcia np.: wąż, koń, słoń, żaba, kot, ptak itp. dziecko je naśladuje i pociąg rusza dalej. Dziecko wymienia nazwę zwierzątka i rodzic naśladuje dane zwierzątko itd.
3. „Małpi gaj” – robimy w domu tor przeszkód, Dziecko ma zamienić się w małpkę, której ulubionym zajęciem jest wspinanie się na przeszkody. Dziecko przechodzi po torze. Zwracamy uwagę na poprawność poruszania się po każdym elemencie i właściwy zeskok obunóż.
4. „Pobudka niedźwiedzia” – zbliża się lato i niektóre niedźwiedzie obudziły się już z zimowego snu. Dziecko z rodzicem dobierają się parami. Trzymając się za ręce, mają poruszać się jak ociężałe, zaspane niedźwiedzie. Udajemy że, przechodzimy przez przeszkody, najpierw jedną stopą, potem drugą. Gdy unosimy stopę, zastygamy w tym ruchu na sekundę.
5. „Taniec dzikich zwierząt” – zabawa ruchowa przy muzyce. Włączamy dowolną muzykę i naśladujemy ruchy wybranych zwierząt np. lew, tygrys, małpa.
„Tam w Afryce” – zabawa z pokazywaniem:
Tam w Afryce rzeka Nil, (dzieci wskazują palcem jakiś obiekt przed nimi)
w niej krokodyl mały żył. (robią z dłoni paszczę krokodyla)
Z tatą krokodylem (kłapią „zębami” zrobionymi z dłoni)
pływał sobie Nilem, (naśladują dłonią ruch płynącej ryby)
I śpiewał tak: (podskakują)
Tam w Afryce…
Zagadki dla dzieci.
Zwierzęta duże i małe.
Skorpion 
Zebra 
Meduza 
Słoń 
Wielbłąd 
Fenek – lis pustynny 
Papuga 
Goryl 
Zyrafa 
Lew 
Tygrys 
Pingwin 
Rekin 
Konik morski 
Tukan 
Wróbel 
Wieloryb 
Żółw 
Błazenek – rybka 
Żubr
„Zwierzęta afrykańskie” – praca plastyczna. Proponujemy wykonanie pracy plastycznej, przykłady na ilustracjach.
„Jakie to zwierzę?” – Dzieci kończą porównania podawane przez Rodzica odpowiednią nazwą zwierzęcia, np.: Groźny jak… (lew) Głodny jak… (wilk) Uparty jak… (osioł) Mądry jak… (sowa) Łagodny jak… (baranek) Przebiegły jak… (lis) W wodzie czuję się jak… (ryba) Pracowity jak… (mrówka) Powolny jak… (żółw) Dumny jak… (paw) Łazi po płotach jak… (kot).
Piosenka „Biegniemy do ZOO”
„W zoo” – wysłuchanie wiersza Janusza Minkiewicza.
By kolibry przez wronę Nie zostały zjedzone,
By przypadkiem też wrony Nie zjadł lis wygłodzony,
Żeby lisa zaś przy tym Nie zjadł wilk z apetytem,
By pantera w chwil kilka Nie zdążyła zjeść wilka
I pantery, by tygrys Na śniadanie nie przegryzł,
By tygrysa (zgadliście!) Nie zjadł lew, oczywiście…
O to dbać musi stale, Pilnie patrząc wokoło Stary Michał Kawalec,
Co dozorcą jest w ZOO. Musi dbać i o siebie,
Żeby sam przypadkiem Lwią się nie stał kolacją Lub tygrysim obiadkiem.
Rodzic zadaje dziecku pytania na temat wysłuchanego wiersza:
Jak wyjaśnić swoimi słowami, czym jest zoo?
Dlaczego niektóre zwierzęta mieszkają w zoo?
Jak należy się tam zachowywać?
Czy wolno karmić zwierzęta w zoo?
A teraz przeniesiemy się w świat Parków Narodowych.
Zapraszamy do obejrzenia Filmu edukacyjnego: Parki Narodowe – po co one są?
„Parki narodowe” – Prosimy o rozmowę z dziećmi na temat polskich parków narodowych i zwierząt znajdujących się pod ochroną:
Czym jest park narodowy?
Czy byliście w jakimś polskim parku narodowym?
Po co tworzy się parki narodowe?
Jakie zwierzęta w Polsce są pod ochroną? Dlaczego?
https://slideplayer.pl/slide/10298569/
Jak należy zachowywać się w Parku Narodowym? dowiecie się z tego filmu edukacyjnego. Polskie Parki Narodowe – Dobre maniery
Kilka ciekawostek o żubrach.
„Łańcuch pokarmowy” .
Rodzic pyta dziecko, czym jest łańcuch pokarmowy i dlaczego się tak nazywa.
Łańcuch pokarmowy
Szereg organizmów uporządkowanych w taki sposób, że organizm będący wcześniejszym ogniwem jest pożywieniem następnego; na samym szczycie łańcucha pokarmowego stoi drapieżnik, na którego już nikt nie poluje.
Teraz zapraszamy do zapoznania dzieci z informacjami na temat wilków i innych groźnych mieszkańcach lasu oraz z zasadami zachowania w lesie.
„Wilki” – Rodzic pyta dzieci: Pamiętacie zwierzę, które wystąpiło w baśni „Czerwony Kapturek”? Czy wilk naprawdę mógłby połknąć człowieka? Co jada wilk?
W Polsce można spotkać wilka w lasach województw: podkarpackim, podlaskim, warmińsko-mazurskim, czy małopolskim. Wilki gromadzą się w stada liczące maksymalnie 20 osobników. Z reguły są to mniejsze grupy, zazwyczaj przedstawiciele jednej rodziny. W trakcie jednego dnia są w stanie przebyć dystans kilkudziesięciu kilometrów. Komunikują się między sobą poprzez mowę ciała, odgłosy, a także przez zapach. Ich przysmak stanowią jelenie, dziki i sarny (ssaki kopytne). Nie oznacza to, że rezygnują z okazji spożycia mniejszych zwierząt, czy padliny. Polując w stadzie atakują także większe ssaki. Na wolności żyją zazwyczaj od 12 do 16 lat. W niewoli dożywają maksymalnie 20 lat. Wilki do dziś budzą niepokój u człowieka. Od początku XXI wieku odnotowano 20 ataków śmiertelnych spowodowanych przez wilki. W Polsce ostatni przypadek miał miejsce w czasie II Wojny Światowej.
Jak zachowywać się w lesie?
Co robić na wypadek kontaktu z nieznanym zwierzęciem?
WILK
Faktem jest, że wilk to jeden z największych drapieżników występujących w Polsce, który potrafi zabić nawet jelenia. Z drugiej strony jest bardzo, ale to bardzo płochliwym zwierzęciem, więc prawdopodobieństwo, że w ogóle go kiedykolwiek spotkamy, jest znikome. Jeśli jakimś cudem uda nam się na niego trafić, to będzie obserwował z daleka i nie zbliży się do nas. My natomiast w takiej sytuacji powinniśmy się oddalić, zachowując spokój.
DZIK
Przede wszystkim nie należy wykonywać żadnych gwałtownych ruchów. W przypadku gdy nas nie dostrzegł, spokojnie się wycofujemy. Jeśli jednak doszło do spotkania „oko w oko”, najlepiej stać w bezruchu zachowując ostrożność lub spokojnie zacząć się oddalać. Gdyby jednak zaczął biec w naszą stronę, najlepiej zejść z mu z drogi. Zwierzęta te są mało zwrotne i zanim nawrócą, możemy się oddalić. Dobrym pomysłem jest też skorzystanie z rady Jana Brzechwy i wspięcie się na drzewo, pod warunkiem, że jest w pobliżu takie, na które damy radę wejść. Najważniejsze jednak by nie prowokować i nie przestraszyć dzika (a już nie daj Boże lochy z młodymi).
NIEDŹWIEDŹ
W przypadku spotkania „oko w oko” schemat działania jest już zupełnie inny. Stajemy w jak największej odległości i pozwalamy się zidentyfikować. Zwracamy się do niego spokojnym głosem i poruszamy szeroko rękami, by wiedział, że jesteśmy ludźmi. Ciekawostką jest, że jeśli niedźwiedź stanie na dwóch łapach, oznacza to jego zaciekawanienie, a nie agresję. Jeśli drapieżnik wydaje się spokojny, możemy próbować się powoli odwrócić i wycofać, ale jeśli widzimy, że zaczyna iść za nami – zatrzymujemy się. W żadnym wypadku nie uciekamy! Jeśli niedźwiedź zaczyna się do nas zbliżać, nadal machamy rękami i mówimy głośnym, zdecydowanym tonem. Jeżeli mimo wszystko zwierzę się do nas wciąż zbliża, należy położyć się na brzuchu (ramionami osłonić głowę) i udawać „martwego”. Niedźwiedź uzna, że zagrożenie minęło i się oddali.
Piosenka „LAS”
„Przysłowia o wilkach” – rodzice poproście dzieci o interpretacje przysłów o wilkach a następnie wyjaśnijcie im znaczenie przysłowia.
Nie wywołuj wilka z lasu.
Wilk syty i owca cała.
Nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka.
Natura ciągnie wilka do lasu.
Wilk w owczej skórze.
Człowiek człowiekowi wilkiem.
Zabawa ruchowa – GĄSKI, GĄSKI DO DOMU.
Zabawa, którą pamiętamy jeszcze ze swojego przedszkola.
Wybieramy jedno lub dwójkę dzieci, które będą grać rolę wilka. Pozostałe dzieci będą gąskami. Potrzebny jest jeszcze moderator, który będzie prowadził dialog:
Moderator: Gąski, gąski do domu.
Gąski chórem: Boimy się.
Moderator: Czego?
Gąski chórem: Wilka złego.
Moderator: A gdzie on jest?
Gąski chórem: Za górami, za lasami.
Moderator: To gąski, gąski do domu.
Po tych ostatnich słowach dzieci biegną w kierunku Moderatora, a zadaniem wilka jest złapanie jak największej liczby dzieci. Złapane dzieci odpadają z gry a dialog powtarzamy aż wszystkie gąski zostaną złapane.
„Zwierzęta aktywne nocą” – Rodzic zadaje dzieciom pytania:
Czy wszystkie zwierzęta są aktywne nocą?
Jakie znacie zwierzęta aktywne nocą ?
Ćma 
Nietoperz 
Sowa
Czym charakteryzują się zwierzęta aktywne nocą? (mają duże oczy, żeby wychwytywać dużą ilość światła, duże uszy – zjawisko echolokacji, bardzo dobrze rozwinięty zmysł węchu).
Echolokacja – jest to zdolność niektórych zwierząt np. delfinów i nietoperzy do ustalania położenia różnych obiektów w otoczeniu za pomocą echa specjalnych dźwięków orientacyjnych. Echolokację mogą wykorzystywać ludzie niewidomi. Wykorzystuje się ją również w marynarce. Urządzenia do wykorzystania w marynarce to sonar i echosonda. W echolokacji organizm wytwarza krótkotrwały dźwięk o dużej częstotliwości a następnie nasłuchuje fale odbite od przeszkód. Na podstawie kierunku czasu powrotu i natężenia dźwięku można ustalić odległość i wielkość przeszkody.
„Poszukiwanie” – zabawa ruchowa. Dziecko zakłada opaskę nietoperza i zawiązuje oczy. Rodzic w pokoju rozkłada przedmioty, które dziecko omija, poruszając się na zasadzie echolokacji. W momencie, kiedy zbliża się do przedmiotu, rodzic uderza w łyżki. Im bliżej przedmiotu znajduje się dziecko grające rolę nietoperza, tym głośniejszy jest dźwięk.
„Nietoperze wśród gałęzi” – zabawa plastyczna doskonaląca sprawność manualną. Dzieci przyklejają na czarnej kartce papieru patyki i gałązki drzew, tak by stworzyć las. Doklejają księżyc wycięty z żółtego papieru. Z białego i czarnego papieru tworzą oczy i przyklejają kilka par wśród gałęzi.
Zadania dla dzieci.
Dziękujemy i życzymy miłego tygodnia.
You must be logged in to post a comment.