Piątek 10.12.2021

Witajcie „Kropelki” .Za oknem pada śnieg. Dzisiaj porozmawiamy o zimowych zabawach na śniegu.

Zajęcia 1. Rozmowa na temat zachowania bezpieczeństwa podczas zabaw na śniegu.

Słuchanie wiersza Bożeny Formy „Zima”.

„Lecą z nieba płatki śniegu,

 Mróz siarczysty uszy ściska,

 świat się cały bieli wkoło.

nosy wszystkich są czerwone.

 Zabierz narty oraz sanki,

 Zimo! Śniegu sypnij więcej,

 na dół z górki mknij wesoło.

 dzieci będą zachwycone.”

Rozmowa na temat wiersza.

R. pyta: − W jaki sposób bawiły się dzieci na śniegu?

− Dlaczego nosy, uszy i policzki dzieci były czerwone?

 − Gdzie bawiły się dzieci?

– Czy ich zabawa była bezpieczna?

 • Ocenianie zachowania dzieci.

 Obrazki przedstawiające zabawy na śniegu – bezpiecznie i niebezpiecznie

Dzieci wyrażają swoje opinie na temat postępowania bawiących się na nich dzieci. Oceniają, czy zabawy te są bezpieczne, czy nie.

  Zasady bezpiecznego zachowania się podczas zabaw zimowych:    
1. Nigdy nie zjeżdżamy na sankach w pobliżu dróg – także tych rzadko uczęszczanych. Zwracamy uwagę, czy zachowana jest bezpieczna odległość do najbliższej ulicy. Skąd możemy mieć pewność, że wyhamujemy na czas, widząc zbliżający się samochód?

2. Rzucając się śnieżkami, nie łączymy miękkiego śniegu z kawałkami lodu czy kamyczków. Staramy się nie celować w twarz drugiej osobie, żeby nie uszkodzić komuś oka. Nigdy nie rzucamy śnieżkami w nadjeżdżające samochody – zaskoczony kierowca może stracić równowagę i spowodować wypadek. 

3. Na łyżwach jeździ się tylko w wyznaczonych miejscach. Stawy, jeziora czy rzeki, nawet jeśli pokryte są (z pozoru!) grubą warstwą lodu, nie są bezpiecznym miejscem do zabawy. Lód w każdej chwili może się załamać!

4. Place budowy to nie miejsce na zabawę. Pokryte śniegiem kopce kuszą i zachęcają do gonitwy, jednak nigdy nie możemy być pewni, czy warstwa białego puchu nie kryje szczelin lub głębokiego, źle zabezpieczonego dołu.

5. Korzystając ze stoków narciarskich pamiętamy o obowiązujących na nich przepisach i zasadach bezpieczeństwa. Warto zapoznać się z dekalogiem narciarskim, opracowanym przez GOPR.

6. Nie doczepiamy sanek do samochodu. Źle zabezpieczony kulig może stwarzać duże zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa.

7. Nie gramy w „hokeja na lodzie” na ulicy. Zajęci zabawą, możemy nie dostrzec w porę nadjeżdżającego z dużą prędkością samochodu.

8. Pamiętamy, że w zimowe dni kierowcy mają ograniczoną widoczność, a samochody potrzebują dłuższego czasu na hamowanie. Nie przebiegamy przez ulicę. Nie przechodzimy w miejscach niedozwolonych. Pamiętamy też, by doczepić do rękawa lub plecaka elementy odblaskowe.

9. Widząc zwisające z dachów sople, nie strącamy ich patykami lub kamieniami. Informujemy o nich osobę dorosłą.

10. Uważamy na źle zabezpieczone konstrukcje ze śniegu. Dach w kształcie igloo, w momencie odwilży, grozi zawaleniem i przysypaniem nas. O nieszczęście nietrudno!

Zabawa słowna – Co robią? R. wypowiada rzeczowniki – nazwy sprzętu sportowego, a dzieci dopowiadają czasowniki – wyrazy określające związane z nimi czynności, np. sanki – jadą z górki, zjeżdżają, pomykają, narty – mkną, suną po śniegu, unoszą się w powietrzu, łyżwy – jeżdżą po lodzie, kreślą zygzaki, rysują lód…

 • Wykonanie sanek z pudełek po zapałkach i kolorowego papieru.

 Pudełka po zapałkach, paski kolorowego papieru do oklejenia pudełek, karton w kolorach pasków papieru, nożyczki, klej. Dzieci otrzymują pudełka po zapałkach i po pasku kolorowego papieru do ich oklejenia. Pudełka smarują klejem, przyklejają na nich papier kolorowy. Następnie wycinają z kartonu (w tym samym kolorze co oklejone pudełko) dwie narysowane płozy i doklejają je po bokach pudełek. Wykonane w ten sposób saneczki należy położyć na jednym z boków, aby płozy dobrze się dokleiły.

Zabawa ruchowa – Rozgrzewamy się na mrozie. Nagranie muzyki marszowej, odtwarzacz CD. Dzieci spacerują po pokoju przy nagraniu muzyki marszowej. Na przerwę w grze zatrzymują się i pokazują, w jaki sposób można chronić się przed zimnem podczas pobytu na mrozie: tupią, chuchają w dłonie, podskakują, rozcierają zmarznięte części ciała.

Zajęcia 2. Ćwiczenia gimnastyczne – metodą Rudolfa Labana  

  • Wyczucie własnego ciała .Nagranie wersji instrumentalnej dowolnej piosenki . Dziecko porusza się po pokoju w rytmie wersji instrumentalnej wybranej piosenki, według własnej inwencji twórczej. Gdy muzyka milknie, zatrzymuje się, a następnie wykonuje ćwiczenia wskazanymi przez R. częściami ciała:
  • ćwiczą głowę i szyję – wykonują skłony, skręty, krążenia,
  •   ćwiczą tułów – wykonują skłony, opady, skręty, krążenia,
  • ćwiczą ramiona i dłonie – wykonują wymachy, wznosy, krążenia ramion i dłoni, ruchy palców, klaskanie,
  • ćwiczą nogi i stopy – wykonują podskoki, wspięcia, wymachy, tupanie. Gdy dzieci usłyszą dźwięki muzyki, powracają do swobodnej improwizacji ruchowej. 112 • Wyczucie siły (ciężaru)
  • Dziecko naśladuje rąbanie drzewa siekierą, następnie – przewracanie go na ziemię mocnym pchnięciem – wykonują mocne i szybkie ruchy. Naśladuje chwytanie za gałęzie, przeciąganie ściętych drzew, toczenie pni drzew – wykonują mocne i wolne ruchy. Naśladuje zrywanie liści ze ściętych drzew – wykonują lekkie i szybkie ruchy. Naśladuje podrzucanie zebranych liści do góry i opadanie na ziemię – wykonują lekkie i wolne ruchy.
  • Wyczucie ciężaru ciała i przestrzeni
  • Silny podmuch wiatru powoduje spadanie żołędzi z drzew – dziecko podskakuje w górę w szybkim tempie, przechodzi do przysiadu. Wiatr unosi z ziemi liście do góry – z przysiadu, dziecko wykonuje szybkie przejście do stania. Liście fruwają w powietrzu i powoli opadają – dziecko porusza się w różnych kierunkach : na palcach, na lekko ugiętych kolanach, przechodzi do leżenia. Dziecko biega , wyciąga ramiona jak najwyżej i jak najdalej – łapie opadające liście. Przeskakuje przez stosy liści i ścięte drzewa (po całym pokoju). Odpoczywa w różnych pozycjach, zajmując jak najwięcej miejsca – na polanie w słoneczny dzień, jak najmniej miejsca – pod drzewami, gdy pada deszcz.
  • Wyczucie przestrzeni i czasu
  • Szukanie zguby. Dziecko pogubiło w lesie ulubione maskotki, więc rozpoczyna poszukiwania – chodzi, biega w różnych kierunkach , przyjmuje pozycje na czworakach, w leżeniu, w klęku, wykonuje skłony tułowia – szuka w trawie, pod liśćmi, zagląda pod drzewa, krzaki.
  • Wyczucie płynności ruchu i ciężaru .
  • Improwizacja ruchowa przy wersji instrumentalnej wybranej, rytmicznej piosenki. Improwizacja ruchowa do muzyki (w wysokim rejestrze i w niskim rejestrze). Dziecko naśladuje lekki lot pszczółki i ociężałe ruchy niedźwiedzia.
  • Wyczucie płynności ruchu, przestrzeni i czasu .
  • Nagranie wersji instrumentalnej wybranej, rytmicznej piosenki. Dziecko tańczy w rytmie wersji instrumentalnej wybranej, rytmicznej piosenki na zmianę – zajmując jak największą przestrzeń wokół siebie (po całym pokoju) i jak najmniejszą przestrzeń (np. w miejscu).
  • Wyczucie świadomości własnego ciała
  • Król drzew . Dziecko w siadzie prostym, naśladuje przykrywanie swojego ciała liśćmi. Zaczyna od stóp i nóg, przechodzi do leżenia tyłem, kładzie liście na brzuchu, klatce piersiowej, szyi i głowie, następnie powoli wstaje – są królami drzew.
  • Wyczucie ciężaru i siły ciała
  • Spacer króla drzew. Dziecko porusza się powoli po pokoju, nie ugina kolan (na sztywnych nogach), przenosząc ciężar ciała, na zmianę, na prawą nogę, na lewą nogę, z ramionami wzniesionymi w górę. Potem zatrzymuje się i otrzepuje z liści: głowę – wykonuje delikatne, lekkie i wolne ruchy, tułów – lekkie i szybkie ruchy, nogi – mocne i szybkie ruchy (tupanie).

Ćwiczenia utrwalające poznaną w tym tygodniu literę

Na zakończenie piękna piosenka „Ulepimy dziś bałwana”. Zaśpiewajmy razem.

Elżbieta Łukomska