Witamy wszystkie dzieci i zapraszamy do zabawy.
Zabawa słowna Co by było, gdyby…? Dzieci odpowiadają na pytania rodziców.
−Co by było, gdyby w miastach nie było ulic?
−Co by było, gdyby domy unosiły się jak balony?
−Co by było, gdyby w rzekach zamiast wody płynął sok pomarańczowy?
Rozwiązywanie zagadek.
• Pytanie nietrudne, niech każdy z was przyzna.
Jak się nazywa nasza ojczyzna? (Polska)
• Powiewa, gdy wiatr się zerwie,
a na niej są biel i czerwień. (flaga Polski)
• Mieszka w górach wielki ptak,
to naszej Polski znak. (godło – orzeł)
• Płynie od gór do morza,
przez Warszawę przepływa – ta nasza najdłuższa rzeka.
A jak się nazywa? (Wisła)
Opowieść ruchowa „Skok przez Polskę”: dzieci naśladują czynności wykonywane przez rodziców.
Jesteśmy nad Bałtykiem, fale uderzają o brzeg i szumią (dzieci naśladują odgłosy: szuuuu, szuuuuu). Przed wskoczeniem do wody musimy się rozegrać do stroju kąpielowego (naśladują rozbieranie się) i wykonać rozgrzewkę. Zróbmy kilka pajacyków i skłonów (wykonują ćwiczenia). A teraz siuuup (powtarzają) do wody. Oj, trochę zimno, brrr (powtarzają i pokazują jak się trzęsą z zimna). Spróbujmy zanurkować – bul, bul, bul (powtarzają i naśladują nurkowanie). Szybko się wycieramy, ubieramy (naśladują czynności) i wykonujemy dłuuuuugi skok (długi skok obunóż) do Warszawy, gdzie weźmiemy udział w maratonie, to aż 3 okrążenia wokół miasta (biegną jedno za drugim). Chwila odpoczynku na wypicie wody (naśladują picie) i wykonujemy dłuuugi skok w góry (wykonują skok obunóż). Wspinamy się na najwyższy szczyt -Rysy, nie jest to łatwe, ciągle ocieramy pot z czoła (naśladują). Ale już niedługo szczyt. Jesteśmy! Ale piękne widoki! Zasłużyliśmy na odpoczynek (siadają i naśladują oglądanie widoków).
Rymowanka
Dzieci powtarzają za rodzicem rymowankę i naśladują jego ruchy.
Dzieci: Jestem Polakiem, a ty Polką. dzieci wskazują na siebie i na rodziców,
Naszym domem Polska jest. dzieci pokazują rękami w prawą i w lewą stronę,
Stolica leży nad Wisłą szeroką, dzieci kreślą w powietrzu kształt rzeki,
a Syrenka – to jej herb. wykonują obrót w miejscu.
Zabawy kształtujące postawę
,Poruszam się i prostuję”
Na tle muzyki dzieci pokazują różne formy ruchu wskazane przez rodziców (podskoki, obroty, bieg, skoki do przodu). kiedy muzyka cichnie, dzieci siadają na dywanie w siadzie skrzyżnym z wyprostowanymi plecami (wyrabiamy u dzieci nawyk zachowania prawidłowej postawy).
,,Nasze zabawki”
Rodzic gra rytmicznie na bębenku lub klaszcze , a dzieci maszerują w rytm muzyki. kiedy przestanie grać, postępują zgodnie z poleceniami: „Podskakujemy jak pajacyki, „chodzimy ciężko jak misie”, „Tańczymy lekko jak lale”, „Turlamy się jak piłki”.
„W ZOO”
Gdy rodzic gra na bębenku lub klaszcze – dzieci naśladują ruchy dużych zwierząt: niedźwiedzie, hipopotamy, słonie. Gdy szeleści gazetą – dzieci biegają jak zwinne zwierzęta: małpy, kucyki, zebry.
„Chodzenie”
Rodzic recytuje kolejne zwrotki wiersza, a dzieci ilustrują ruchem sposób poruszania się bohaterów wiersza:
Sunie wąż, sunie.
Chodzić nie umie.
Bo choćby chciał, to nie ma nóg. – czołganie się na brzuchu
Za to stonoga na swych stu nogach
w ziemi zbudować chce, ze sto dróg. – chodzenie na stopach i dłoniach.
Na jednej nodze sunie po drodze
ślimak z chałupką swoją na plecach. – podskoki na jednej nodze.
Rak jak to rak chodzić chce wspak.
I swoją modę wszystkim poleca. – chodzenie do tyłu
A ja powiem wam,że dwie nogi mam!
Bo każdy ma tyle nóg by bez kłopotu ruszać się mógł! – podskoki z nogi na nogę.
(B. Szelągowska)
„Wiatry” – zabawa ortofoniczna
Rodzic mówi: „Wieje wietrzyk” – dzieci z uniesionymi ku górze rękami lekko przechylają się na boki i szeptem szumią szszsz, a na słowa: „Wichura” – pochylają się na wszystkie strony i głośno naśladują odgłos wiejącego mocno wiatru: uuuuuu
„Już potrafię”
Rodzic prosi, by dzieci naśladowały jego ruchy:
staje wyprostowany
–wyciąga obie ręce do sufitu
–wyciąga obie ręce w bok
–wyciąga obie ręce przed siebie
–dotyka stóp czubkami palców dłoni
–dotyka lewą dłonią prawego kolana
–dotyka prawą dłonią lewego kolana
–z zamkniętymi oczami, dotyka palcem wskazującym czubka nosa.
Życzymy wspaniałej zabawy.