„JAK SIĘ ZACHOWAĆ, GDY DO KOGOŚ PRZYCHODZIMY?” – rozmowa na temat
zasad dobrego wychowania na podstawie doświadczeń dzieci i wiersza
„Kwoka” Jana Brzechwy.
Rodzic czyta wiersz lub odtwarza piosenkę „Kwoka” z filmu Akademia Pana Kleksa
Jan Brzechwa
Rodzic zadaje dzieciom pytania:
Dlaczego kwoka zaprosiła gości?
Co zrobili: osioł, krowa, świnia, baran?
Co zrobiła gospodyni – kwoka?
Kwoka źle się zachowała jako gospodyni. Była niemiła, krzyczała, wyśmiewała
swoich gości. Goście nie uważali i zniszczyli dom kwoki.
Rodzic pyta dziecko:
Jak należy się zachowywać, gdy zaprosi się gości?
Jak należy się zachować, gdy idzie się do kogoś w gości?
„DZIECI ŚWIATA”- zabawa dydaktyczna.
Oglądamy fotografie oraz film z edukacyjnym wierszykiwm i rozmawiamy o różnicach w
wyglądzie między dziećmi ze zdjęć, a nami- poznajemy wygląd dzieci z innych krajów.
Pytania:
– Czy każde dziecko na świecie powinno być dobrze traktowane? (TAK!!!)
– Czy każde dziecko zasługuje na miłość i bezpieczeństwo? (TAK!!!!)
– Czy dzieci, które się od nas różnią np. kolorem skóry mogą być gorzej traktowane?
( NIE!!!!)
KAŻDY JEST RÓWNY I ZASŁUGUJE NA GODNE TRAKTOWANIE.
To dobry moment, aby uświadomić dziecku, że nie każde dziecko na świecie jest dobrze
traktowane i, że jest to bardzo niesprawiedliwe. Dziecko powinno się dowiedzieć, że każdy z nas
jest równy, niezależnie od pochodzenia, wyglądu zewnętrznego, przekonań, czy też stanu zdrowia.
Każdy z nas jest człowiekiem i zasługuje na takie samo godne traktowanie. Dziecko powinno
wiedzieć, że to od każdego człowieka na świecie zależy to w jaki sposób patrzymy na drugiego
człowieka, a oceniać innych możemy tylko po czynach.
ZADANIE
„NASZE ZABAWKI” – kształtowanie umiejętności klasyfikowanie ze względu na jedną lub dwie
cechy.
Rodzic mówi:
Co to za zabawka:
kół ma bez liku
i pędzi jak na wyścigu.
(dzieci naśladują samochody, swobodny bieg, ręce ułożone tak, jakby trzymały kierownice);
Co to za zabawka:
choć nie płacze wcale,
raz zakładasz jej pieluszkę, a raz korale.
(dzieci naśladują lalki – marsz na sztywnych nogach);
Co to za zabawka:
lubi grać w nogę, lubi grać w rękę,
gdy chcesz ją złapać, ucieka prędko.
(dzieci naśladują piłeczki: podskoki obunóż, uginanie kolan).
Rodzic prosi dziecko, aby wzięło kilka zabawek i usiadło na dywanie.
Dziecko opowiada o przyniesionych zabawkach.
Rodzic kładzie na dywanie obręcz:
Zapraszam do domku-obręczy zabawki:
Jedna cecha – w kolorze czerwonym / duże / małe / te, które mają głowę / do układania;
Dwie cechy – małe i z kołami / małe do układania / duże i plastikowe / miękkie i brązowe.
Dziecko za każdym razem odkłada zabawki do obręczy, zwraca uwagę, czy zabawka spełniła
kryteria wymienione przez rodzica gdy zabawa przebiega płynnie, kryteria może podawać
dziecko.
ZADANIE
KREATYWNE ZABAWY RUCHOWE Z RODZICAMI.
„Kostka lodu” – dziecko i rodzic otrzymują plastikowy kubeczek z kostką lodu, zabawę wygrywa
ta osoba, która poprzez swe kreatywne działania sprawi, że jego kostka rozpuści się najszybciej.
„Wyścigi w kartonowych butach” – dziecko i rodzic mają na nogach kartonowe pudełka
(pudełka po dziecięcych butach, ich dolna część z nacięciem, przez które można wsunąć stopę).
Zabawa polega na pokonaniu toru przeszkód: slalom, przejście po krążkach, przejście nad linkami.
„Bączki z guzików” – dziecko i rodzic otrzymują duży guzik. Na twardej powierzchni wprawiają
guzik w ruch obrotowy – tak jak bączki. Wygrywa ta osoba, której guzik najdłużej się kręcił.
„Łaskotki” – dziecko i rodzic dobierają się w parę, każde z nich ma piórko w prawej ręce.
Trzymając się za lewe ręce, łaskoczą się wzajemnie po twarzach. Zwracamy uwagę na delikatność
w zabawie.
„Banieczki z pięści” – dziecko zanurza dłoń w płynie do baniek, zwijają dłoń w luźną pięść i
dmuchają.